У японки получается особенно пронзительно, послушайте.^^ "Жаль только, что среди этих языков не было белорусского", - подумала Молох. И ткнулась в google, который решил, что ткнуться я хотела именно
в это в предоставленные результаты. Это очень плохой юмор вселенской кармы: двадцать пять языков на видео, и без родного... Ну, и вы догадались, да? Пошла маяться фигней. Все под катом.
Let it go на мове
Сьнежнай коўдрай апрануты горы у начы,
і ні сьвету, ні вугля...
Маўклівае каралеўства,
дзе нарэшце праўлю я.
Мой Божа бачыць - я трымала ўсе вятры!
але гэты боль не схаваць ўнутры...
Не дазваляй убачыць ім,
будзь дзяўчынкай сціплаю як цьвердзь.
Не адчувай і не расьці...
Вядома ўсе цяпер!
Няхай так! Не зважай!
І не якіх ўжо таямніц.
Няхай так! І бяжы
у віхоры сваіх спадніц.
Мяркуюць там... Мой жах між тым
хай зыходзіць прэч -
мне да спадобы быў холад заўжды.
І як пацешна гэта -
ты зьверху як зірнеш!
Ранейшым страхам болей
ўжо не дагнаць мяне.
Вось час спазнаць, у чым моц мой -
дзе межы, центр завеі той,
Няма "ня так", бо сення я
Вольная!
Няхай так! Не зважай!
Зоркі мой друкуюць лес.
Не зважай - і ніхто
не убачыць маіх слез.
Без пакут
застанься тут!
Не сьціхай буран!
З паветра у глебу
ільецца моц усім наўспрэч!
І дотык духу апране
у лед любую рэч.
Празрысты думкі-мроі быццам як крышталь:
не да ўспамінаў кроч, а ў белы снежны тальк!
Няхай так! І ідзі,
як на досьвітку сонца край.
"Ідэальнай" цяпер
месца толькі між зорных зграй.
На гары
ў сонца ліхтары...
Не сціхай буран!
Мне да спадобы быў холад заўжды.